Geur, bosgeur, dwarrelende blaadjes, zand tussen mijn tenen,…zoveel emoties en herinneringen aan het bos. En steeds opnieuw dat diepe waaauw gevoel. Vroeger speelde ik vaak met mijn zus en broer (Pieter) in het bos. We bouwden er kampen en ik verzon ook allerlei indianenspelletjes. Dit is al lang geleden maar toch heeft de natuur zo iets krachtig dat ik het terug herbeleef en ‘hervoel’. Vakanties met het gezin brachten we door op een zeilboot. Dan zaten we uren buiten op de boot, dicht bij het water. Zo ontwikkelde ik een voorliefde voor de natuur. Bos, zee, weides,…al die plaatsen zijn voor mij heel belangrijk. Het is daar waar ik ik tot rust kom en in mijn kracht sta. Als jongvolwassene ben ik met de natuur bezig gebleven. Zo heb ik leiding gegeven bij de JNM aan de jongste groep; de piepers (7-12j). Wanneer Pieter terugkwam van Amerika en vertelde over al zijn ervaringen die hij had opgedaan in de natuurscholen was ik meteen gefascineerd. In 2014 hebben we het eerst een natuurkamp gegeven. Als leerkracht lager onderwijs was het voor mij een uitdaging om  mee natuurkinderkampen op te zetten. Pieter leerde mij heel wat bij over natuurconnectie en samen begonnen we aan een avontuur. De kampen waren zeer boeiend. Ik geniet ervan om met kinderen de natuur in te trekken en samen te ontdekken. Elke keer word ik opnieuw verrast.